Henryk Sienkiewicz w cennym złocie

Portret Henryka Sienkiewicza w cennym 14-karatowym złocie

W 1905 r. autor „Quo vadis” został szóstym w dziejach – i pierwszym pochodzącym z Polski – laureatem literackiej Nagrody Nobla. Uzasadniając ten wybór, jurorzy powołali się na jego „wybitne osiągnięciaw dziedzinie epiki i rzadko spotykany geniusz, który wcielił w siebie ducha narodu”.

Największy polski literat XIX wieku parał się pisarstwem już we wczesnej młodości. Wydawszy w wieku 25 lat debiutancką powieść „Na marne” (1872 r.), stworzył następnie serię nowel poruszających współczesną tematykę, zwanych „małą trylogią”. Szeroką sławę przyniosła mu podróż do Stanów Zjednoczonych (w XIX stuleciu wojaż taki był wciąż ekstrawagancją), po której zajął pozycję pierwszego lwa salonowego w polskim świecie literackim.

Jego ówczesna twórczość obficie czerpała inspirację z motywów emigracyjnych i amerykańskich, z czasem jednak górę wzięła tematyka historyczna, poruszająca dzieje narodowe. Właśnie taka literatura najlepiej odpowiadała na potrzebny stęsknionych za niepodległością Polaków. Sam Sienkiewicz, gdy zapytano go o powody, jakimi kierował się przy pisaniu Trylogii, stwierdził, że stworzył ją „ku pokrzepieniu serc”. Dzieła pisane w tym nurcie, takie jak Trylogia, „Krzyżacy” i „Quo vadis”, najmocniej zapisały się w dziejach polskiej literatury.

Twórczość Sienkiewicza zyskała rozgłos także poza ojczyzną, a sam autor znalazł się w kręgu zainteresowań europejskich elit. Powszechnie uważa się, że na przyznaniu mu Nagrody Nobla zaważyła zagraniczna popularność „Quo vadis”, aczkolwiek oficjalnie nagrodzono całokształt jego twórczości. Już przed tym wyróżnieniem Sienkiewicz cieszył się w Polsce statusem pisarza celebrowanego – w 1900 roku wdzięczny naród ufundował artyście posiadłość w świętokrzyskim Oblęgorku, w której dziś mieści się Muzeum Henryka Sienkiewicza – oddział Muzeum Narodowego w Kielcach.

Awers medalu przedstawia popiersie noblisty na tle fragmentu rękopisu. Kompozycji dopełnia napis otokowy o treści: HENRYK SIENKIEWICZ

1846 – 1916. Na rewersie widnieje wizerunek muzy trzymającej lirę w towarzystwie cytatu uzasadnienia przyznania Henrykowi Sienkiewiczowi Nagrody Nobla, a także napisów otokowych: LITERACKA NAGRODA NOBLA 1905 i HENRYK SIENKIEWICZ.

Emitent:

Polska

Lata emisji:

2015 - 2018

Stan zachowania:

menniczy

Stempel:

lustrzany

Metal:

złoto 585/1000

Masa:

2 g

Średnica:

18 mm