Rzeczpospolita Obojga Narodów

W roku 1587 na tronie polskim zasiadł Zygmunt III Waza. Rzeczpospolita Obojga Narodów przeżywała swój „wiek złoty”, w który wprowadzili ją Jagiellonowie. Nowy król, po matce wnuk Zygmunta I Starego, miał być sukcesorem i kontynuatorem jagiellońskich tradycji. Jednak absolutystyczne poglądy Wazy oraz jego dynastyczne ambicje nie były zbieżne z opinią ogółu szlacheckiego Rzeczpospolitej.

W 1592 r., po śmierci swego ojca, pospieszył do Szwecji, aby objąć tamtejszy tron i dopilnować kwestii dynastycznych. Jego panowanie trwało zaledwie do 1599 r., kiedy to został zdetronizowany przez szwedzki parlament Riksdag (głównie ze względu na ultrakatolickie poglądy), choć tytułu królewskiego formalnie używał do końca życia.

Trzecim tronem, który Zygmunt próbował zdobyć, tym razem dla syna Władysława, był tron moskiewski. Polska zaingerowała w wewnętrzne sprawy wschodniego sąsiada w okresie tzw. wielkiej smuty, po wygaśnięciu dynastii Rurykowiczów, a przed wstąpieniem na tron Romanowów. W 1610 r. wojska hetmana Stanisława Żółkiewskiego zajęły Moskwę i Kreml, które okupowały przez dwa lata. W 1611 r. w Warszawie oglądano niezwykłe wydarzenie. Były car rosyjski Wasyl IV Szujski złożył polskiemu królowi przysięgę homagialną, która przeszła do historii pod nazwą „hołdu ruskiego”.

Zygmunt III, jako wnuk Zygmunta Starego, postrzegał siebie jako spadkobiercę potęgi i najlepszych tradycji dynastii Jagiellonów. Podkreślał to chętnie poprzez wspaniałość dworu i artystyczny mecenat. Podbudowie wizerunku króla, jako światłego monarchy służyła sztuka i rozliczne fundacje architektoniczne.
Wśród tych ostatnich wymienić należy m.in.: krakowski kościół jezuitów pod wezwaniem św. św. Piotra i Pawła, wileński kościół św. Kazimierza oraz projekty w nowej stolicy kraju – Warszawie: rozbudowę Zamku Królewskiego i budowę Zamku Ujazdowskiego. Królewskiej propagandzie służyły także talenty znakomitych medalierów, który tworzyli wyjątkowe medale portretowe i stemple najpiękniejszych numizmatów epoki.

Doskonała koniunktura gospodarcza przekładała się na wzrost zamożności kraju. Czasy Zygmunta III Wazy to okres niebywałego rozmachu menniczego. Nigdy w historii Rzeczpospolitej nie było takiej obfitości i różnorodności numizmatów. Kilkanaście mennic pracowało na potrzeby niezwykle rozbudowanego systemu menniczego, obejmującego cały katalog monet, od skromnych denarów aż po wspaniałe, złote wielokrotności dukata. W dziedzinie mennictwa żaden inny władca Polski nie mógł się z kolei pochwalić taką obfitością numizmatów. Rozmach menniczy pierwszego z Wazów był iście imponujący.

Emitent:

Rzeczpospolita Obojga Narodów

Nominał:

szóstak (6 groszy)

Lata emisji:

1596-1601

Stan zachowania:

bardzo piękny

Metal:

srebro

Masa:

4,75 g

Średnica:

28 mm

Oferowany szóstak został wybity w mennicy w Malborku.

Na awersie monety widnieje głowa katolickiego władcy Zygmunta III w prawo, w koronie i zbroi. U dołu w tytulaturze królewskiej (Zygmunt III król Polski) znajduje się herb Półkozic.

Na rewersie pod koroną umieszczono nominał VI oraz dwie tarcze herbowe z Orłem i Pogonią, u dołu trzecia tarcza z herbem Wazów, Snopkiem. W otoku widnieje napis: GROS[svs] ARGEN[tvs] SEX[tens] REG[ni] POLONI[ae] (Grosz srebrny, sześciokrotny Królestwa Polskiego) i data emisji.