Rzadka srebrna dwuzłotówka Augusta III Sasa

Na awersie dwuzłotego (równowartość 8 groszy) koronnego znajduje się popiersie króla Augusta III w zbroi i koronie. Długie włosy opadają na ramiona władcy. Dookoła widoczna jest legenda otokowa: D G AVGVSTVS III REX POLONIARUM (z Bożej Łaski August III król Polaków).

Rewers zdobi ukoronowana tarcza z herbami polskimi, litewskimi i saskimi między gałązkami palmowymi. Pod nią umieszczono napis 8 GR, symbolizującą równowartość dwuzłotówki w groszach. W otoku znajduje się napis: SAC ROM IMP ARCHIM ET ELECT (świętego rzymskiego imperium arcymarszałek i elektor).  

Do bezpiecznego przechowywania monety służy ekskluzywne drewniane pudełko. Autentyczność emisji potwierdza Certyfikat Skarbnicy Narodowej. Do przesyłki dołączona jest interesująca broszura o życiu i mennictwie króla Augusta III GRATIS!

Emitent:

Rzeczpospolita Obojga Narodów

Nominał:

8 groszy (2 złote)

Lata emisji:

1753-1762

Stan zachowania:

bardzo piękny

Metal:

srebro

Masa:

7,31 g

Średnica:

30 mm

Przyszły król August III urodził się 17 października 1696 roku w Dreźnie. Podobnie jak większość ówczesnych dzieci z rodów książęcych i magnackich, wykształcenie zdobywał w czasie licznych podróży po Europie. Duży wpływ, zwłaszcza religijny, miała na młodego Augusta jego babka Anna Zofia. Być może chęć uniezależnienia się od jej wpływów była przyczyną przejścia władcy na katolicyzm w 1712 r.

Król August III był znany z dobrego gustu i był wrażliwy artystycznie. To właśnie on założył Galerię Drezdeńską, prezentującą od XVIII wieku jedną z największych kolekcji malarstwa w Europie. Pod patronatem monarchy manufaktura miśnieńska osiągnęła swoje apogeum kunsztu i finezji. Władca Polski i Saksonii w dziedzinie sztuki nie uznawał kompromisów, sięgał jedynie po rzeczy najpiękniejsze i najcenniejsze.

August III posługiwał się również sztuką jako narzędziem budowania swojego prestiżu w Europie. Wzorem dla króla w tej dziedzinie był Ludwik XIV. Każdy z ważnych gości odwiedzających Drezno, zanim znalazł się przed obliczem monarchy, podziwiał zgromadzone w mieście arcydzieła. Ich zadaniem było wykazanie, jak rozległe horyzonty intelektualne posiada władca.

Król niechętnie opuszczał Drezno – swoje ukochane rodzinne miasto. Do Polski przyjeżdżał tylko w sytuacjach koniecznych, np. podczas obrad sejmu i senatu. Jego ściślejsze związki z Warszawą rozpoczęły się po klęsce Saksonii w wojnie z Prusami, splądrowaniu Drezna i przymusowym wyjeździe z miasta.

Przybycie monarchy do Polski okazało się bardzo korzystne dla Warszawy. Za jego panowania zmienił się wygląd stolicy. August III polecił rozbudować zamek królewski, a wzdłuż głównych arterii stolicy powstawały liczne fundacje magnackie. Funkcjonowała tzw. komisja brukowa, której przewodził Franciszek Bieliński. Dzięki jej pracom w Warszawie pokryto brukiem ponad dwieście ulic. Królom z dynastii saskiej stolica zawdzięczała powstanie barokowego założenia pałacowo parkowego zwanego Osią Saską.