Okazały srebrny ort zwycięzcy spod Wiednia!

Na awersie orta koronnego Jan III Sobieski został przedstawiony jako rzymski triumfator. To rzadko spotykane w polskiej numizmatyce wyobrażenie władcy. Nawiązuje do tradycji antycznej, kiedy portretowano w ten sposób mężów stanu odnoszących wielkie militarne sukcesy.

Na rewersie znajdują się trzy tarcze herbowe: Polski, Litwy oraz rodu Sobieskich, pod koroną królewską. Po bokach tarczy umieszczono wartość nominału wyrażoną za pomocą cyfr 1 i 8.

Moneta znajduje się w magnetycznej kapsule w eleganckim drewnianym pudełeczku kolekcjonerskim. Towarzyszy jej Certyfikat Autentyczności Skarbnicy Narodowej oraz bogato ilustrowana książka o życiu i mennictwie króla Jana III Sobieskiego. 

Emitent:

Rzeczpospolita Obojga Narodów

Nominał:

ort (18 groszy)

Rok emisji:

1677-1686

Stan zachowania:

bardzo piękny

Metal:

srebro

Masa:

6,30 g

Średnica:

30 mm

Władca :

Jan III Sobieski

Wielki Polak i obrońca chrześcijaństwa

Jan III Sobieski był wybitnym dowódcą wojskowym. Szanowali go nawet Turcy – jego wrogowie, nazywając Lwem Lechistanu. Ukończył studia filozoficzne na Akademii Krakowskiej, władał łaciną, greką, językami: włoskim, francuskim, niemieckim, hiszpańskim oraz tureckim. 

Papież Innocenty XI uhonorował Jana III Sobieskiego tytułem obrońcy wiary za powstrzymanie tureckiej ekspansji w Europie. Zwycięstwo wiedeńskie z 1683 r. zapisało się trwale w historii polskiego i europejskiego oręża.

Jan III Sobieski opowiedział o swoim tryumfie łacińską sentencją: „Venimus, vidimus, Deus vicit” – „Przybyliśmy, zobaczyliśmy, Bóg zwyciężył”.

Genialny dowódca husarii

Husaria stanowiła jedną z najskuteczniejszych formacji kawaleryjskich w historii świata. Sobieski zanim został królem przez lata dowodził nią w licznych bitwach. Osobiście brał udział w walce. Cechowała go niezwykła odwaga, był wielokrotnie ranny. Po wyborze na króla wsławił się jako geniusz w wykorzystywaniu wojskowego potencjału elity elit którą stanowili polscy husarze.

Wzór oddanego męża i ojca

W życiu osobistym wielka romantyczna miłość połączyła Sobieskiego z Marią Kazimierą d’Arquien de la Grange, nazywaną przez władcę czule Marysieńką. Król przez dziesiątki lat był bezgranicznie oddany swojej wybrance. Słynne stały się pełne uczucia listy, które wysyłał ukochanej w chwilach rozłąki.