100 lat Kanadyjskiej Królewskiej Policji Konnej

"100 lat Kanadyjskiej Królewskiej Policji Konnej"
– oficjalna srebrna moneta z Kanadyjskiej Mennicy Królewskiej

Kanada jest niezwykle zróżnicowanym krajem. Jego mieszkańcy są bardzo dumni z tego, że są Kanadyjczykami i bardzo często to podkreślają. W 2020 roku została wyemitowana moneta upamiętniająca 100. rocznicę powstania Kanadyjskiej Królewskiej Policji Konnej.

Emisję wybito w prestiżowej Kanadyjskiej Mennicy Królewskiej ze srebra najwyższej z możliwych prób 999,9/1000.

Centralna część awersu monety ukazuje wizerunek policjanta na koniu. Projekt zachwyca dbałością o najdrobniejsze detale. W otoku znajduje się nazwa kraju emitenta, po bokach liście klonowe – symbol narodowy Kanady, zaś w dolnej części umieszczono nominał – 5 dolarów kanadyjskich oraz rok emisji – 2020.

Rewers przedstawia portret królowej Elżbiety II z profilu, autorstwa Susanny Blunt. Jest to czwarty portret monarchini, wykorzystany na monetach bitych od czasu jej wstąpienia na tron.

Do bezpiecznego przechowywania srebrnej monety przeznaczona jest ochronna kapsuła oraz elegancki woreczek. Autentyczność oraz czystość kruszcu (srebro najwyższej próby 999,9/1000), potwierdza Certyfikat Skarbnicy Narodowej. Maksymalna światowa limitacja monety wyniesie sto tysięcy egzemplarzy.

Emitent:

Kanada

Nominał:

5 dolarów kanadyjskich

Rok emisji:

2020

Stan zachowania:

menniczy

Metal:

srebro 999,9/1000

Masa:

7,96 g

Średnica:

27 mm

Limitacja:

maksymalnie 100 tys. egzemplarzy na świecie

Kanada to kraj nadzwyczajnych rozmiarów, obejmujący prawie 10 milionów kilometrów kwadratowych między oceanami Atlantyckim i Spokojnym. Tak pokaźne terytorium daje jej drugie miejsce na świecie pod względem wielkości, ale też wiąże się z niemałymi trudnościami administracyjnymi.

Zarządzanie gigantyczną powierzchnią, na dodatek niezbyt gęsto zaludnioną, stawia przed władzami w Ottawie szczególne wymagania. Organizacja transportu i usług publicznych staje się w tych warunkach poważnym wyzwaniem, lecz te trudności bledną w porównaniu ze skalą środków potrzebnych do zapewnienia krajowi bezpieczeństwa.

Już sama kontrola granic – a wiele z nich to w istocie bezludne arktyczne wybrzeża – nastręcza pewnych problemów. Część zakątków może bowiem ujść uwadze służb nawet w newralgicznych okresach. Tak było w przypadku słynnej radiostacji meteorologicznej Kurt na północnym skraju półwyspu Labrador. Odkryto ją przypadkiem na przełomie lat 70. i 80. XX w., a zainstalowano podczas drugiej wojny światowej przez zwiadowców z niemieckiej łodzi podwodnej.

Jeśli zatem tak długo może pozostać w ukryciu metalowa konstrukcja z dziesięciometrową anteną, wysyłającą komunikaty pogodowe do Trzeciej Rzeszy, to jak łatwo przyjdzie to rodzimemu przestępcy lub uciekinierowi? Bezkresne prerie i gęste kanadyjskie lasy, wysokie Góry Skaliste oraz pustkowia przemarzniętej tundry dostarczą niezliczonych schronień każdemu, kto zapragnie rozpłynąć się w powietrzu.

Doskonale wiedzieli o tym zarządcy Dominium Kanady, utworzonego w 1867 r. jako pierwszy organ lokalnej władzy szczebla federalnego w północnoamerykańskich koloniach Wielkiej Brytanii. Gdy Londyn przekazał im w 1870 r. bezkresne posiadłości Kompanii Zatoki Hudsona, starsze prowincje stłoczone w pobliżu Atlantyku musiały podźwignąć odpowiedzialność za tereny sięgające zachodniego i północnego wybrzeża kontynentu. Nie było to możliwe bez uruchomienia nadzwyczaj mobilnych sił porządkowych.

Już pierwszy premier John Macdonald zdecydował o powołaniu jednostki Konnych Strzelców Północnego Zachodu, w początkowej liczebności 150 jeźdźców, szybko zwiększonej do 300. Pod wpływem obaw wyrażonych przez zaniepokojone takimi zbrojeniami Stany Zjednoczone, wojskowo brzmiąca nazwa formacji została wkrótce zastąpiona określeniem Północno-Zachodnia Policja Konna. Później dodano do niej wyraz "Królewska", a w 1920 r., w wyniku połączenia z Policją Dominium, która operowała na gęściej zaludnionym południowym wschodzie kraju, powstała dzisiejsza zjednoczona Kanadyjska Królewska Policja Konna.

Organizacja ta zatrudnia ponad 30 tysięcy osób i pełni wiele funkcji związanych z utrzymaniem porządku. Prerogatyw do działania udziela jej rząd federalny, ale formacja świadczy także usługi dla tych spośród prowincji, które nie zdecydowały się na stworzenie własnych sił bezpieczeństwa (wszystkich poza najludniejszymi: Ontario oraz Quebekiem). Większość dużych miast Kanady również posiada swoje służby policyjne, lecz pozostałe posiłkują się funkcjonariuszami Królewskiej Konnej.

Ten skomplikowany podział jurysdykcji skutkuje dużym zróżnicowaniem obowiązków ciążących na pracownikach policji. Odpowiadają nie tylko za prewencję oraz ściganie przestępstw, ale też za ochronę członków rządu i korpusu dyplomatycznego, działania antyterrorystyczne, jak również biorą udział w zabezpieczaniu granic.

Ich rozpoznawalny galowy uniform pochodzi w prostej linii od czerwonego brytyjskiego umundurowania wojskowego, powszechnie spotykanego w krajach Imperium aż do początków XX w. Na co dzień kanadyjskich funkcjonariuszy zobaczyć można w bardziej praktycznym stroju: szarej koszuli, granatowych spodniach oraz kurtce.